ისტორიული მეხსიერება, როგორც გზა ჩვენი იდენტობის გადასარჩენად

ანოტაცია

“ისტორიული მეხსიერება” არის პიროვნების, სოციალური ჯგუფის და მთლიანად საზოგადოების თვითიდენტიფიკაციის ყველაზე მნიშვნელოვანი კომპონენტი.

ისტორიულ მეხსიერებას შეუძლია დაეხმაროს მათ, ვინც დაზარალდა საშინელი წარსულით, იგრძნონ, რომ საზოგადოება მთლიანად აღიარებს მათ ტკივილს, გმობს ქმედებებს, რამაც გამოიწვია ეს ტკივილი და უზრუნველყოს გარკვეული გარანტია, რომ ასეთი ქმედებები არ განმეორდება მომავალში.

როდესაც ისტორიული მეხსიერების მატარებლები გარდაიცვლებიან, ისტორიული მეხსიერება ბუნებრივად იცვლება, წარსულის ფაქტების ხელახლა განხილვა და ინტერპრეტაცია ხდება. ზოგიერთი დეტალი სამუდამოდ ქრება, ზოგი კი პირიქით, ფართოვდება და ემატება დღევანდელი რეალობის გავლენით.

ჩვენ გვახსოვს აფხაზეთი და ყველა მოგონება და სანამ მე ვიქნები, ჩემი მეხსიერება იარსებებს, მაგრამ როცა მე და ჩემი თაობა წავალთ, მეხსიერებაც გაქრება. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს შვილებს ბევრს ველაპარაკები აფხაზეთზე, მაგრამ რაც მახსოვს და განვიცდი, სრულიად განსხვავებული აღქმაა და ამიტომ მიმაჩნია, რომ აუცილებელია, სანამ მე და წინა თაობის წარმომადგენლები ჯერ კიდევ ცოცხლები ვართ და ამას ვატარებთ. ისტორიული მეხსიერება, რაც შეიძლება მეტი დოკუმენტირება.

აფხაზეთის მოსახლეობის ცალკეული ჯგუფების ინიციატივა იყო შეექმნათ ინტერაქტიული რუკა, სადაც შესაძლებელი იქნებოდა საკუთარი სახლის მონიშვნა და ამ სახლში მცხოვრები ადამიანების შესახებ ინფორმაციის ატვირთვა, რითაც შესაძლებელი გახდებოდა პრაქტიკულად აფხაზეთში არ დაბადებული და გაზრდილი თაობებისთვის. რომ ჰქონდეთ წარმოდგენა სად და როგორ ცხოვრობდნენ მათი წინაპრები. ეს განსაკუთრებით კარგი იქნება, თუ აფხაზეთში დაბრუნება ჩვენს სიცოცხლეშივე (იმედი მაქვს) არ მოხდება და რათა მომავალმა თაობებმა იცოდნენ მათი საკუთრებისა და ისტორიის შესახებ.